Tregimi i pranimit të islamit nga një vajzë Çifute Si e pranova Islamin ? O vllezër këtë fe të madhërishme,Islamin në qoftë se do ta prezantonim mirë dhe paster,atëherë njerëzit do ta pranon shume lehtë përshkak të natyrës së pastër të tyre. Tregon kjo vajzë:" Kam jetuar në një familje amerikane çifute,e përçarë mes veti,dhe pasi që u shkurorëzuar babai nga nëna, u martua me një grua tjetër,dhe kështu filluan problemet.Pas keaj ngajrje vendosa të largohem nga shtëpia e atëherë isha 17 vjeqare,dhe u vendosa ne republikën tjetër,ku takova të rinj dhe të rea nga arabët të cilët ishin të ndershëm e bujarë,dhe në fëtyrat vazhdimisht vërehej buzqeshje,mirëpo unë shoqërimin me arabët nuk e kam dashur përshkak se i urreja.Në anën tjetër nuk isha e knaqur me jetën time e gjithahstu nuk ndieja qetësi dhe prehje,përkundrazi ndieja ngushtim dhe humbje,dhe për këtë arsye vendosa që t'i kthehem fesë time ashtu që të gjejë qetësi shpirtërore e gjithahstu të kem vullnet për jetë,por çifutët me fenë e tyre nuk më bindën,sepse është fe që nuk e respekton gruan,nuk e respekton njeriun,fe që e urrejta,e që gjeta në të prapambeturi,e gjithashtu në qoftë se të intereson diç nuk gjen përgjegje.Pas kësaj pranova krishterizmin,mirëpo krishterimi kishte më shumë kundërthënie në disa gjëra që nuk i pranon mendja,e që kërkojnë prej nesh t'i nënshtrohemi dhe t'i pranojmë keto gjëra.Kam pyetur shumë si ka mundësi ta mbyt Zoti birin e vet ? Si lind Ai ? Si mund te ket feja jonë tre zota e nuke shohim asnjnërin prej tyre? U demoraliziva, e lashë çdo gjë por e dija se ka krijues,dhe çdo natë mendoja deri në agim.Një natë,para agimit desha të bëjë vetëvrasje nga gjendja e keqe që mbretëronte tek unë.Çdo ishte e pakuptimtë për mua,shiu binte pandërprerë sikur të ishte burg që më rrethon,gjithësia rreth meje me mbyt,pra derisa qendroja pranë dritares në një shtëpi të braktisur gjeta veten duke duke e lutur Zotin: O Zot e di se je këtu, e di se më do mua,unë jam e braktisur ,unë jam krijesë e jote e dobët, më udhëzo në rrugën Tënde, o më udhëzo o më mbyt.Qajta me të madhe derisa më kishte zënë gjumi.Në mëngjes u ngrita me zemër të hapur,një ndjenjë e huaj për mua. Dola si zakonishtë të kërkoj furnizim,ndoshta do të gjejë dikë të ma paguaj mëngjesin apo të pastrojë enë, e të marrë pak të holla.U takova me një djalosh arab,me të cilin bisedova gjatë,e ky kërkoi nga unë që pas mëngjesit te shkoi tek ai,në shtëpinë e tij dhe më ofroi të jetojë me të.Shkova tek ai dhe derisa shim duke ngrënëdrekë,pirë dhe qeshur hyri një djalosh me mjekërr i cili quhej Sead,siç e mësova nga shoku im i cili i habitur e thirri me kë këtë emër. E kapi për dore shokun tim dhe elargoi nga abnesa,dhe mbeta unë e frikësuar përballë një terroristi,fundammentalisti.Mirëpo ky nuk bëri asgjë të jashtëzakonshme,por kërkoi nga unë me shum respekt dhe edukatë të shkoi në shtëpinë time.I thashë unë atij se skam shtëpi.Ai më shikoi dhembje,e këtë e vërejta në fytyrën e tij,,e pastaj më tha:"Mirë,rri këtu kët natë(ishte shumë ftohtë),merri këto të holla dhe të nesërmen shko,e që këto të holla do të të ndihmojnë derisa të gjeshë punë."Posa deshti të dalë,e falënderova dhe i thashë:"Unë do të dal ti rri këtu, por më trego të lutem përse u solle ashtu me shokun tënd,,ndërsa me mua ke sjellje tjetër.U ul dhe filloi të flasë,gjersa shimi i tij ishte vazhdimisht i ulur:shkak i kësaj sjellje është Islami,i ndalon veprat e këqija:ndalon vetminë me gartë e huaja,pirjen e alkoolit,nxitë në bamirësi,në sjellje-edukatë të mirë.U shtanga nga habia,,a janë këta për të cilët thuhet se janë terroristë,i mendoja se mbajnë armë dhe vrasin çdo njërin që u del para.Kështu me kishin mësuar mediat amerikane.I thashë "Dua të më mësosh më shumë për Islamin?" Më tha:" Do të shkojmë së bashku tek një familje fetare muslimane, do të qëndrosh aty dhe besoj se ata do të mësojnë për çdo të mirë?" Shkuam tek ajo familje në ora dhjetë të mbramjes,të cilët na pritën shumë mirë.Kështu fillova të shtrojë pyetje për gjërat të cilat më mundonin qysh moti,ndërsa Doktor Sulejmani,i zoti i shtëpisë,përgjigjej derisa u bidna plotësisht,u binda se e gjeta atë që e kërkoja si përgjigjje në pyetjet që i kisha.Fe e qartë,e pastër,që përputhet me natyren e njeriut,nuk gjeta asnjë vështirësi të besoja qdo gjë që ndëgjova,sepse të gjitha ishin të vërteta. Kur e pranova islamin ndjeva një ringjallje të papërshkrueshme,dhe po atë ditë e vendosa mbulesën(Hixhabin).Në ora një të mesnatës,zonja e shtëpisë me vendosi në dhomën më të bukur,dhe me tha:"Kjo është dhoma jote,rri të sa te duash."Pas kësaj më vërejti se isha duke shikuar në dritare,e buzëqeshur e të njëjtën kohë me rridhnin lotët.Më pyeti për këtë gjendje të cilën isha,i thashë: "Mbrëmë ,saktësisht në këtë kohë qëndroja pranë dritares dhe lutja zotin,o të më udhëzojë në rrugën e drejtë,o të më mbys.Më udhëzoi dhe më nderoi,ndërsa unë tan jam muslimane.Kjo është e verteta,kjo është e verteta."Atëherë zonja e shtëpisë më përqafojë dhe filoi të qajë së bashku me mua. Nga : ahlaku.tk Marrë nga libri:PËRSE E PRANUAM FENË ISLAME
__________________
Forcojeni ju Islamin në zemrat tuaja që Allahu ta forcoj atë në tokë
Thu 9 Oct 2008 - 15:43